TVD RPG
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

TVD RPG

Türkiye'nin ilk ve tek Vampir Günlükleri RPG sitesi.
 
AnasayfaLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 Mylia Majestic

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Mylia Majestic
Lütfen rütbe edinin.



Mesaj Sayısı : 1

Mylia Majestic Empty
MesajKonu: Mylia Majestic   Mylia Majestic EmptySalı Haz. 07, 2011 12:08 pm

İstediğiniz Irk (Vampir, Kurtadam, vs.) :: Vampir.
RP ::

Hava çok sıcaktı. Sanırım kırk dereceydi
ve tüm gözeneklerimden resmen ter fışkırıyordu. Silahımı saklamak için kalın ve büyük cepli bir yelek giyiyordum. İnsanlar bana deliymişim gibi bakıyorlardı.
Onlara bakıp ‘Evet öyleyim,’ demek istiyordum ama diyemiyordum. İnsanlar benim bir Sagu avladığımı nerden bilebilirlerdi ki? Sagular oldukça tehlikeli
yaratıklardır. İyi ve kötü olarak ikiye ayrılırlar. Kötü olanlar sagu iyi olanlar ise maguodur. Artık ne kadar iyi olabilirlerse. Sagular hem ruhani boyutta yapılan bir sihir türünü hem de yaşam sıvılarına dayanan sihir türünü kullanırlar. Avcıların seçilmelerine gelirsek. Bu iş bir gelenektir. Nesilden nesle
aktarılır ve ne kadar talihsiz bir olay olsa da ailemin tek çocuğu olduğum için bu görev bana kalmıştı.
Bu yaratıkların nasıl yok edileceklerine gelirsek, avcı ya ay tozuyla yapılmış mermilerden yararlanmalı ya da saguların kendi dillerinde
birkaç büyülü sözcük fısıldayarak ölüm emrini vermelidir. Onların dilini öğrenmek zor olduğu için de ikinci seçenek daha kolaydır. O mermileri ise babam yaptığı için bu çok daha kolay hale geliyor ama ben onların dilini öğrenmeye
çalışıyorum bu mermileri yapamayacağıma göre dillerini öğrenmek daha mantıklı, çünkü ben babam gibi silah ve mermi yapımı için eğitim görmedim. Babam
öğretmeyi teklif etmişti fakat ben bir yerleri uçurabilme ihtimalimin yüksek olduğunu düşünerek teklifini
reddetmiştim. Hayatım buydu maalesef. Yürürken düşünmek, kendime olayları anlatmak gerçekten rahatlatıcıydı. Ne olduğumu, ne yapmam gerektiğini tekrarlarsam daha çok konsantre olabiliyordum. Çok yürüdüğüm için bir lokantaya
girdim. Girişindeki klimalıdır yazısı gerçekten çok cazip geliyordu bana. İçeri girdim, klimanın iki
masa uzağındaydım. Dibinde durursam felç bile geçirebilirdim. Garsona işaret
yaptım. İki dakika sonra masamdaydı.
“Buyurun,
ne istemiştiniz?” Mönüye tekrardan baktım ve “Buzlu
bir kola ve bir dilim çikolatalı pasta. Teşekkürler,”
dedim. Notunu aldı ve yanımdan uzaklaştı. Ben de bu arada savaş planımı yapmaya başladım. Not defterimi çıkardım ve yazmaya başladım. Elli dört kurşunum var, kredi kartım da yanımda. Sihir defterim ise yeleğimin cebinde. Arabamı
almadığıma da son derece pişmandım çünkü ormana gitmek için taksiye binmem gerekecekti. Olası kötü olaylar
için bıçağım yanımda. Eksiğim yoktu arabam dışında.

Düşüncelerimi bozan garson oldu. Pastamı ve kolamı masama özenle bırakıp gitti. Kolamdan bir yudum aldım ve anında dişlerimin donduğunu hissettim. Gerçekten soğuktu ve iyi geldi. Pastamdan da bir yudum aldım gerçekten enfesti. Hızlıca pastamı yedim kolamdan da arada bir yudumlar alıyordum eğer fazla büyük bir yudum alırsam ağzımın içi ölü sagular gibi donmuş olacaktı. Kolamın bir kısmı bardağımda kalmıştı fakat içmek için yeterince vaktim yoktu. Hesabı istedim ve parayı önüme gelen küçük kadife
kutuya gereğinden fazlaca bir bahşişle birlikte koydum. Oturduğum yerden acele etmeden kalktım ve kendimden emin adımlarımla lokanta kapısından dışarıya
çıktım.
Ana yola kadar yürüdüm ve bir taksi durdurdum. Adam huysuz birisine benziyordu ama umurumda da değildi. Yetişmem gereken bir av vardı. Yetişmem gerekiyordu çünkü sagular saat dört buçuk civarında inlerinden çıkıyorlardı. Benim aklıma gelen ilk soru neden bu vakitte kalkıyorlar olmuştu. Bana garip geldiği için babama sormuştum, babamın söylediklerine göre bizim göremediğimiz bir güneşleri varmış yani bizim güneşimiz onlar için görünmezmiş. Onların güneşi battığında ayları ortaya çıkar fakat onların güneş ve aylarını göremediğimiz için insanlık adına bir şey yoktur. Bilenler için bu konu ayrı bir meseledir. Taksiciye ormanın oraya tam olarak yaklaşmadan ineceğimi söyledim ve paramı verdim. En çok Vellimans ile karşılaşmaktan korkuyordum. Çok ürkünç bir kadındı Saguların başı ve yaklaşık olarak üç bin yıldır yaşıyordu. Onunla karşılaşırsam çok zorlanırdım ama büyük ihtimalle
yenerdim çünkü ay tozu mermilerim onun işini görebilirdi. Eğer o bir işe yaramazsan eski büyü kitabımı çıkartır ve becerebilirsem sagu dilindeki öldürme büyüsünü kullanabilirdim. Tabii olur da dilim dönmezse falan kendi kendimi öldürmüş olurdum. Yani birinci seçeneğim daima ay tozu mermileriydi. Sadece altı dakikam kalmıştı ve daha elli metrelik bir yolum vardı. Adımlarımı hızlandırdım. İki dakika sonra yuvalarına yakın bir çalılıkta gizlenecek yer
bulmuş ve şu an için sessizliğin hakim olduğu meydanı gözlemeye başlamıştım. Çalıdaki dikenler canımı yaksa da katlanılamayacak bir şey değildi, daha kötülerini de
yaşamıştım. Dürbünlü silahımı hazırladım ve ateş etme pozisyonumu aldım. Kullandığım silah belki biraz eskiydi ama iyiydi, şu ana kadar ölmediğime göreöyle olmalıydı. Olduğum yerde beni göremezlerdi, bundan emindim. Son saniyelerimi yaşadığımı düşünerek tanrıya sessiz ama içten bir dua gönderdim. Gözlerimi kapattım ve savaşa hazırlanarak derin bir nefes alıp biraz sonra mağaralardan fışkıracak olan sagulara odaklandım.

Ve tam saatinde her yerden fırlamaya başladılar. Tek atışta hepsini vurmaya çalışıyordum mermilerim için. Sadece on tane kurşunum kalmıştı. Hızla mücadele ediyordum ve her şey gayet de iyi gidiyordu. Moralim düzeliyor ve onları alt edeceğime olan inancım gittikçe artıyordu. Sonra bir şey oldu ve yer altına inmediler. Yaratıcıları ortaya çıktı. Onu görmeyi hiç beklemiyordum. Şansıma lanet ediyordum. On mermiyle pek şansım yoktu. Direk benimle konuşmaya başladı.


“Gel
buraya insan evladı. Yoksa burayı senin için cehenneme çeviririm. Saklandığın çalılıktan çık.” Neler oluyor burada? Benim burada olduğumu nasıl anladı? Çok
saçmaydı her şey belki de sadece bir tuzaktı bilemezdim. O yüzden ortayaçıkmadım.
“Son saniyelerin insan evladı yoksa canını fena yakacağım.”Korkmaya başlamıştım fakat oraya gitmeyecektim düşmeyecektim tuzağa. Benim çalılarda saklandığımı nasıl anladı acaba?
Birden etrafımdaki
dikenler batmaya başladı çığlık atmayacaktım fakat daha fazla dayanamayıp birçığlık attım. Sagulardan bir gülüşme geldi. Adi yaratıklar. Ayağa kalktım ve onlara doğru bir adım attım. Silahım hala elimdeydi. Kadın mittekilerden çok
daha güzeldi. Gerçekten çekiciydi.
“Aferin insan evladı sonunda akıllandın.” Silahımı kaldırdım ve nişan aldım. “Pek akıllanan birisi değilimdir,” der demez kalbine yakın bir
yerden vurdum onu. Hiçbir şey olmadı, sadece küçük bir delik vardı.Şaşırmıştım.
“Banabunlar sökmez insan evladı. Akıllan lütfen sabrımı taşırma.” Arkalardan bir ses geldi. “Hadi
tanrıçam onu öldürelim ziyafetimiz renklensin.”
Efendileri onu tokatladı.
“Konuşmana
izin verdim mi sana? Susmasını öğren yavrum.”Tiksinmeye başlamıştım bile.
“Lütfen
bana insan evladı demeyi bırakın ismim Mylia.” Tepeden
bakmasını iyi biliyordu.
”İstediğime
istediğim gibi seslenirim. Şimdi bu dalkavukluğu bırak ve sessizce dur.”
Bana kimse emir veremezdi. “Sizden
emir alacağımı sanmıyorum,” dedim ve tekrar nişan
alarak vurdum hem de beş kez, bunun sonucunda dört mermim kaldı, işte bittim.
“Sinirlerimi çok zorladın insan evladı cezasını çekmeye hazır mısın?” Artık titreme noktasını da aşmıştım. “Çok geç asıl sen hazırlanmalısın.” Büyü kitabını çıkardım okumaya başladım: “Ey aydınlığın ruhu bana gel! Bana gel ki şu sagunun işini bitireyim.” Devam edecekken kitap artık elimde değildi. Efendilerinin elindeydi. Hafif bir sesle küçük bir büyü söyledi ve kitap yandı. “Hayır!” Diye bağırırken efendilerine doğru koşmaya başladım ve
tam üstüne atlayacakken
“O kadar kolay değil insan evladı,” dedi ve kendi dillerinde bir büyüyle ölümümü emretti bu
kadarını öğrenmiştim çünkü. Sersemledim ve yere dizlerimin üstüne çöktüm ve dudaklarımdan yalnızca birkaç sözcük çıktı adeta fısıltı gibi
“Özür dilerim baba, hoşça kal…”
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Mylia Majestic
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
TVD RPG :: Karakter :: Irk ve RP Düzeyi Belirleme-
Buraya geçin: